Τέτοιοι είναι αυτοί που, ευρισκόμενοι στην ακμή τους, εγκαταλείπουν την ομάδα τους για να μετεγγραφούν στην μισητή αντίπαλο.

Ενώ το κάνουν για περισσότερα χρήματα ή για πλήρωση των φιλοδοξιών τους, προκειμένου να δικαιολογηθούν αφήνουν αιχμές ότι δεν τους φέρθηκαν καλά, ότι το κλίμα είχε γίνει βαρύ κ.ο.κ. Και εδώ δεν μπορούμε να γίνουμε Κριτές καθ' ότι κι εμείς στη θέση τους μπορεί να κάναμε το ίδιο. Οι ακέραιοι χαρακτήρες όμως, που τους ψάχνεις με το λυχνάρι, ούτε που διανοούνται να προδώσουν την φανέλλα της καρδιάς τους.

Η κατοπινή συμπεριφορά των προδοτών εντός και εκτός γηπέδων θα κρίνει την συνολική τους αξία ως αθλητών. Σ' άλλους θα την μετριάσει και σ' άλλους θα την επαυξήσει.

Υπάρχουν όμως κάποιες σταθερές που ο παίκτης προδότης πρέπει να τηρήσει, διότι εάν δεν το πράξει μικραίνει ως μέγεθος.
Πρώτον, να αναγνωρίσει ότι έφαγε ψωμί από την ομάδα που παράτησε και να είναι δια παντός ευγνώμων γι' αυτό.
Δεύτερον, να φροντίσει να μην προκαλέσει περισσότερο τους οπαδούς της πρώην ομάδας του.
Τρίτον, να μην πουλήσει νεότευκτο οπαδηλίκι στους οπαδούς της νυν ομάδος του.
Τέταρτον, να προσπαθήσει με την βέλτια απόδοσή του να επισκιάσει το ηθικό έλλειμα της φυγής του.

Βλέποντας τον Βασίλη Σπανούλη στις 02-05-2015 να κραδαίνει τα ώτα του επιδεικτικώς μετά το τρίποντο μέσα στην έδρα του Αιωνιου, ενοχλήθηκα σ΄απίστευτο βαθμό, παρ'όλο που χάρηκα για την νίκη.
Αυτός ο ατελής τύπος είναι το νούμερο ένα αυτή τη στιγμή στο ελληνικό μπάσκετ, ο φάρος και ίνδαλμα χιλιάδων πιτσιρικάδων; σκέφθηκα...

Τι λόγο έχει να το κάνει; Γιατί δεν συγκράτησε το ορμέμφυτο του; Τι του έφταιξαν οι απλοί βάζελοι στην κερκίδα, που τον αποθέωναν χρονίως σαν παίκτη τους ή σαν παίκτη της εθνικής; Τι αγωγή πήρε από το σπίτι του; Ποιόν είχε ανδρικό πρότυπο; Τι απεκόμισε από όλους αυτούς τους παικταράδες που συναναστράφηκε διεθνώς; Έχει μπασκετικό έλλειμα και έπρεπε να το καλύψει; Γιατί εφάρμοσε το "ουδείς ασφαλέστερος εχθρός του ευεργετηθέντος;''

Αυτές οι συμπεριφορές είναι επιεικώς ερασιτεχνικές. Αρμόζουν σε παίκτες παγκίτες, σε άσημους, σε άμπαλους, όχι σε παίκτες επιπέδου Ν.Β.Α. Είναι αδιανόητο και άηθες να δαγκώσεις το χέρι που κάποτε σε είχε ταϊσει.

Έφθασα στο σημείο να δικαιολογήσω την έκρηξη του κάρην κομόοντος Γιαννακόπουλου, παρ' όλο που με χωρίζουν μ ' αυτόν ζητήματα αισθητικής. Αιτιολογώ τον βρασμό της ψυχικής ορμής ένεκα της αγανακτήσεώς του, όχι τις ύβρεις, τις κατάρες και τις απειλές.

Για φανταστείτε ένα θαυμαστό καινούριο κόσμο, όπου θα έβγαιναν οι Αγγελόπουλοι και θα τιμωρούσαν τον καταπεπτωκότα αθλητή Σπανούλη για το ιταμο φέρσιμό του και διότι δεν σεβάστηκε την ιστορία της φανέλλας του Ολυμπιακού; Πως θα φαινόταν αυτό όμως στον Τσουκαλά και στους τηλεθεατές του (τα πελατάκια των Προέδρων) που φαντασιώνονται μόνο αίμα, λάδι και άμμο;

Υ.Γ: Μόλις πριν απο δύο ημέρες έμαθα ότι ο Σπανούλης έχασε τον πατέρα του σε νεαρη ηλικία. Έτσι φαίνεται να εξηγούνται κάποια πράγματα...

- Δημοσθένης Δέπος